Donderdag 1 juni 2017

Deze ochtend hebben we ontbeten bij Alameda 5, want ik wilde daarna meteen door naar de stad.
Anders blijf je de Alameda heen en weer op- en aflopen.
Een nieuw tasje gekocht op het marktje, en precies dezelfde die ik nu heb!
Een roze flamencojurkje gekocht voor mijn kleindochter Zoë en bijpassende armbandjes erbij.
Zal ze heel blij mee zijn, denk ik. Ansichtkaarten voor mijn twee kleinzoons en baby kleindochter (van Ron en Kim).

Terug in het appartement heb ik mijn wekker gezet, want even rusten voor de les is belangrijk.
Nee zeg, gaat ineens (na 5 minuten mijn ogen dicht gehad te hebben) mijn telefoon! Het was toen 12.20 uur. Was het Manuela, of ik alsjeblieft om 13.00 uur kan beginnen in plaats van om 16.00 uur.
Bleek, dat zij in plaats van 2 voorstellingen moest dansen ‘s avonds, zij er 4 moest dansen! In Casa de la Memoria, waar wij zelf ook naartoe zouden gaan.
Tja, wie ben ik dan om te zeggen, dat ik net wilde gaan slapen! Natuurlijk zeg je dan ja, geen probleem. Dus als een speer gedoucht en naar school gelopen. Manuela is de hele dag aan het lesgeven, vanaf 9 uur ’s ochtends en dan nog optreden ’s avonds. Ik benijd haar niet, hoor.

Zangles ging deze keer beste lekker. Weer een Tangos erbij gekregen en diverse malen herhaald.
Goede uitspraak van het Spaans en ook van het Andalusisch, volgens Laura. Die spreken geen ‘s’ uit en trekken in de zang veel woorden samen. Oefening baart kunst, zeg ik altijd.

Op kantoor kreeg ik nieuwe lestijden door voor Sonja en Catharina voor de laatste dag. Ook voor mezelf een nieuw schema. Altijd weer een verrassing of je schema blijft zoals je begint. Meestal niet dus. Dat komt, omdat de docenten ’s avonds vaak optreden en als er dan een optreden tussendoor komt, tja, dan vragen ze altijd of je je wilt aanpassen.

Na de les samen met José bij El Norte Anduz een drankje gedronken (tinto de verano) en een portie bacalao. Late lunch voor mij dus.

We hadden om 19.00 uur afgesproken met Sonja en Catherina om voor de deur bij Casa de la Memoria te zijn. Er is vrije zitting, dus je wilt natuurlijk wel een goede plek hebben.
Het optreden was fantastisch! Ondanks de wetenschap, dat Manuela 4 optredens van 1 uur moet doen, merk je niet dat ze gas terugneemt om haar krachten te sparen.
Na het optreden stond Eukene ons op te wachten en trakteerde ons op een drankje. Eukene werkt niet tot volgende week dinsdag, dus zouden we elkaar niet meer zien. Ook voor haar natuurlijk een pakje stroopwafels meegenomen.

Vervolgens zijn we tegenover Casa de la Memoria gaan eten bij El Patio. Lekkere broodjes, maar ook heerlijke garnalen (Catharina) en bacalao frito (Sonja).
Wat vliegt de tijd toch! Morgen alweer de laatste lessen en de laatste avond…